نابغه ها
واسطه ی روحی(مدیوم) کیست؟ دریافت های یک مدیوم غالبآ به یکی از این روش هاست: 1 - کتابت القایی( نوشتاری) 3-تجسدی 4- تحرکی 5-حلولی 6- شنوایی جالب : در میان مدیوم ها نیز توانایی ها از لحاظ کیفی و کمی متفاوت است! انواع مدیوم ها: مدیوم های بینا: این مدیوم ها می توانند ارواح را رویت کنند. هرچند این چنین مدیوم هایی تصور می کنند که با چشم فیزیکی ارواح را می بینند اما این دید یک دید کاملا باطنی است به همین دلیل این رویت با چشمان بسته نیز امکان پذیر است. حتی افراد نابینا هم این توانایی را دارند و می توانند ارواح را به وضوح و کامل ببینند. مدیوم های بینا خود دو نوع اند . یا در حالت طبیعی و بیداری میتوانند ارواح را ببینند و یا در حالتی نزدیک به خلصه. با این حال مدیوم های بینای نوع اول بسیار نادرند! میتوان گفت دیدن خواب مردگان نوعی حالت مدیومی است که برای افراد بسیاری اتفاق می افتد! باید توجه داشت رویت تصادفی واشتباهی ارواح آشنا توسط افرادی که کسانی را از دست داده اند نمی توان حالت مدیومی در نظر گرفت چرا که یک مدیوم بینا باید توانایی دیدن ارواح غریبه را نیز داشته باشد! بعضی مدیوم های بینا تنها ارواح مورد تقاضا را می بینند در حالی که برخی تمام ارواح در حال تردد را مشاهده می کنند. ما خودمان یکشب همراه با یکنفر مدیوم بینا که استعدادی فوق العاده داشت به تماشای اوپرا رفتیم. در سالن نمایش جای خالی نسبتا زیاد بود اما مدیوم مشاهده کرد که بسیاری از صندلی های خالی را ارواح اشغال کرده و گویی منتظر تماشای نمایش هستند. ضمنا ملاحظه نمود که بعضی از ارواح به تماشاگران زنده نزدیک می شوند و به مکالمات آنها گوش می دهند. در روی صحنه منظره ای بس شگفت تر جلب توجه می کرد: تنی چند از ارواح پشت سر هنر پیشگان ایستاده و تمام حرکات آنها را به به طوری مضحک تقلید و تفریح می کردند ارتباط با ارواح - آلن کاردک - ترجمه ی حسن سعد مدیوم های شنوا مدیوم های گویا: مدیوم های حساس: مدیوم های آثار فیزیکی:
ضمنا عده ای دیگر که جدی تر به نظر می رسیدند پیوسته می کوشیدند خوانندگان را الهام داده و تشویق نمایند. مدیوم روحی را می دید که همواره در کنار خواننده ی زن ایستاده بود و ما تصور کردیم که این رفتار او به قصدی بوالهوسانه است. بعد از پایان پرده ی اول او به تقاضای ما پاسخ داد و سوءظن عجولانه ی ما را تقبیح کرد و افزود: من روح حامی این خواننده و مامور هدایتش هستم. سپس با روح نویسنده نمایشنامه تماس گرفتیم که راجع به چگونگی اجرای نمایش چنین اظهار کرد:
زیاد بد نیست اما طرز اجرا قدری بی روح است. هنرمندان خوب می خوانند،هر کسی نقش خودش را ایفا می کند،ولی از روی صمیمیت و احساس نیست،حالا خودم آنها را قدری به هیجان می آورم.سپس وی دیده شد که در صحنه ی بعدی بالای سر هنرمندان پرواز می کرد و گوئی چیزی بخار مانند از پیکرش ساطع میگشت و بر آنان فرو می نشست. عجیب تر آن که دیدیم از آن به بعد نیروئی افزون در بازی هنرمندان آشکار گردید.
اینگونه مدیومها گفتار ارواح را می شنوند. گاهی اوقات صدائی است که در ذهن و وجودشان طنین انداز می شود و اوقات دیگر صدائی مانند صوت انسان زنده است که واضح و روشن از خارج به گوششان می رسد. مدیومهای شنوا می توانند مستقیما با ارواح گفتگو کنند و با بعضی از ارواح که سابقه ی ارتباط دارند بلافاصله از لحن صدا هویتشانرا تشخیص می دهند.افراد دیگر هم از طریق مدیومهای شنوا می توانند با آشنایان روحی ارتباط یابند و در اینصورت مدیوم واسطه ی مکالمه ی آنها خواهد بود.
استعداد شنوائی در صورتی که گوینده یک روح دوست و خیر اندیش باشد استعدادی به غایت مطبوع است، ولی بسیار ناگوار خواهد بود اگر یک روح عقب مانده و پلید ایجاد مزاحمت کند و به هر لحظه سخنانی نامطبوع و گاه ناسزا به گوش مدیوم برساند. هر گاه چنین موقعیتی به وجود آید ناگزیر باید به وسائل دفع وسواس توسل جویند تا از مدیوم رفع مزاحمت شود.
مدیومهای شنوا فقط آنچه را می شنوند بازگو می کنند، در صورتی که مدیومهای گویا غالبا خودشان چیزی نمی شنوند بلکه جهاز صوتی آنها مستقیما در اختیار روح قرار می گیرد مانند مدیومهای نویسنده ای که دستشان تحت فرمان مستقیم روح کتابت می کند. وقتی که روح بخواهد با افراد زنده وارد ارتباط شود از آن عضو مدیوم که برای برقراری رابطه مستعد است استفاده خواهد کرد،یعنی یک مدیوم دستش آلت ارتباط خواهد بود،دیگری گفتارش وسیله ی تبادل افکار می شود و سومی از طریق شنوائی واسطه ی اجرای مقصود می گردد.
مدیومهای گویا معمولا بدون اینکه به گفتارشان توجهی داشته باشند سخن می گویند و غالبا مطالبی بر زبان جاری می سازند که بطوری فاحش دور از افکار و معلوماتشان بود و حتی گاهی خارج از حدود ادراکشان می باشد. این مدیومها با آنکه به هنگام بیداری و در حال طبیعی سخن می گویند معذالک موضوع گفتارشان را به ندرت به خاطر می سپارند. زبان و حنجره ی این مدیومها ادواتی هستند که به هنگام ارتباط تحت اختیار روح قرار می گیرند و اشخاص ثالث هم ممکن است از آن طریق با موجودات عالم نامرئی تبادل افکار کنند. حالت بی خبری همیشه در مدیومهای گویا جنبه ی مطلق ندارد و افرادی از آنها گاه در لحظه ی ادای سخن از طریق الهامی به گفتارشان توجه پیدا می کنند.این مورد هم تنوعی از حالات مدیوم است.
مدیوم حساس کسی را گویند که حضور ارواح را به طریقی نامعین احساس نماید و گاه چنان است که گویی ارواح دست و پای مدیوم را آهسته لمس می کنند. حالتی است که خصوصیات مشخصی ندارد و معمولا مدیومها باید تا حدی حساس باشند. در واقع حساسیت نوعی خاصیت عمومی مدیومها می باشد و یک استطاعت مقدماتی است که لازمه ی هر نوع استعداد دیگر است. ضمنا حساسیت مدیو می را نباید با تاثرات جسمی و عصبی اشتباه کرد زیرا اشخاصی هستند که با وجود اعصاب قوی کمابیش مجاورت ارواح را احساس می کنند و به عکس افرادی هم هستند که بسیار تاثر پذیر بوده ولی هرگز حضور ارواح را متوجه نمی شوند.
بعضی اوقات این حساسیت در پی عادت به قدری حاد می شود که مدیوم علاوه بر تشخیص طبایع نیک یا بد ارواحی که در مجاورتش هستند حتی هویت آنها را هم گاهی میتواند معلوم بدارد، مانند شخصی نابینا که معلوم نیست افرادی را که نزدش می روند با چه حسی تشخیص می دهد و می شناسد. مجاورت یک روح پیشرفته در مدیومهای حساس همیشه نوعی احساس مطبوع و ملایم به وجود می آورد. در صورتی که ارواح عقب مانده اثری نامطبوع می بخشند که احیانا مدیوم را ناراحت و نگران می سازد.
چنین مدیوم هایی مخصوصا برای وقوع پدیده های مادی و محسوس استعداد دارند،مانند حرکت کردن اجسام،ایجاد اصوات و... افراد این گروه را به دو دسته تقسیم می کنیم: گروه اول مدیومهای آگاه و دسته ی دوم نا آگاه.
مدیومهای آگاه کسانی هستند که به استعداد خودشان آگاهی دارند و اراده بر تولید پدیده می کنند. در بین اینگونه مدیومها بسیار به ندرت افرادی یافت می گردد که با میل و اراده ی خودشان میتوانند آثار فوق العاده مانند تعلیق فضائی اجسام سنگین و انتقال هوائی آنها و مخصوصا پیدایش اشباح و تجسم ارواح را سبب شوند.گردش دورانی صفحه گردنده میز گرد و ضربه نوازی از طریق حرکات نوسانی پایه های آن و تولید ضربات داخلی را از ساده ترین آثار فیزیکی باید بشمار آوریم،معذلک همین پدیده های ساده را هم لازم است همواره مورد توجه قرار دهیم، چون بعضی اوقات چنان نتایج جالبی از آنها بر میخیزد که برای اقناع پژوهندگان جدید بسیار نافع است.اینجا باید تذکر دهیم مدیومهائی که برای مخابره با عالم نامرئی از طریق نویسندگی یا گویندگی استعدادی دارند معمولا برای تولید آثار فیزیکی کمتر مستعد می باشند.استطاعت مدیومی هر قدر از یک جهت قوی تر بهمان نسبت در جهت دیگر ضعیف تر خواهد بود.
مدیومهای ناآگاه که آنها را مدیومهای طبیعی هم گفته اند کسانی هستند که استعدادشان بدون توجه و اراده ی خودشان بکار گرفته می شود.اینگونه افراد به هیچ وجه واقف به استعداد خود نیستند و هر اثر غیر عادی هم که در جوارشان پدید آید از لحاظ آنها شگفت و غیر عادی نخواهد بود و چنان است که گویی این گونه حوادث به منزله ی جزئی از وجود خودشان است.سزاوار است در چگونگی رفتار مدیومهای ناآگاه و حوادثی که در اطرافشان بروز می کند مراقبت و مطالعه شود و هر روانپژوه لازم است شرح آثار ناشی از اینگونه استعدادها را جمع آوری و هر واقعه را با نکته سنجی و با دقت تجزیه و تحلیل نماید.استعداد مدیومی ممکن است ناآگاهانه در هر سنی متجلی شود حتی در سنین کودکی و نوجوانی
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
فکر میکنم می تونه بهترین باشه
