شاید این روزا کسی حال وحوصله ی خوندن یه طومار از نتایج فکری یه آدم رو نداشته باشه اما من نمی خوام طومار بنویسم.چند وقتی هست که دارم یه این موضوع فکر می کنم که آیا وقتی با خودمون می گیم که تا حالا چند بار از مرگ نجات پیدا کردیم به اینم فکر می کنیم که چرا؟؟؟؟ اصلا دلیلی در کار هست یا نه؟؟ یعنی ما تو این نظام کیهانی اینقدر مهمیم؟ چیزای زیادی به ذهنم می رسه ولی می خوام بدون جهت دادن به مسیر فکری شما نظرتون رو بذونم.... بیاین درباره ی چیزی بحث کنیم که شاید سطحی نگرانه می پذیریمش!

نوشته شده در شنبه 90/2/3ساعت 1:28 صبح توسط سارا نظرات ( ) | |